1. Student potrafi wyznaczać częstości i postacie drgań własnych układów prętowych oraz płyt i powłok o nieskomplikowanej geometrii metodami analitycznymi oraz numerycznymi.
2. Student rozumie zjawiska towarzyszące utracie stateczności płyt, takie jak obciążenie krytyczne i szerokość efektywna.
3. Student ma świadomość występowania nieliniowych zjawisk w dynamice, rozumie ich uproszczone modele matematyczne i zna podstawowe metody wyznaczania rozwiązań.

1. wiąże wiedzę z zakresu matematyki, fizyki i chemii ze złożonymi zagadnieniami teoretycznymi i technicznymi w zakresie budownictwa, a następnie identyfikuje, formułuje i rozwiązuje zaawansowane problemy inżynierskie oraz matematyczne
2. stosuje projekty inżynierskie do tworzenia rozwiązań spełniających określone potrzeby z uwzględnieniem zdrowia publicznego, bezpieczeństwa i dobrostanu, a także czynników globalnych, kulturowych, społecznych, środowiskowych i ekonomicznych, stawia i bada hipotezy dotyczące prostych problemów badawczych
3. zdobywa i stosuje nową wiedzę w miarę potrzeb, przy użyciu odpowiednich strategii uczenia się, także w zakresie zaawansowanej wiedzy specjalistycznej i naukowej
4. krytycznie ocenia posiadaną wiedzę i umiejętności, uznaje znaczenie wiedzy oraz opinii międzynarodowych ekspertów w danej dziedzinie

Chia C.Y.: Nonlinear analysis of plates. McGraw-Hill, New York, 1980.
Strogatz S.: Nonlinear dynamics and chaos: with applications to physics, biology, chemistry, and engineering, Taylor & Francis Inc, 2014.

Jako godziny inne rozumie się: konsultacje związane z zajęciami, godziny przeznaczone na sprawdzenie osiągnięcia przez studenta założonych efektów uczenia się (testy, egzaminy, kolokwia), ewentualnie zaproszenie gości zewnętrznych, wybitnych specjalistów z branży architektoniczno-budowlanej lub wyjścia na budowę.