Kod przedmiotu 06 68 2020 00
Liczba punktów ECTS 3
Nazwa w języku prowadzenia 
Stalowe konstrukcje specjalne II
Nazwa w języku polskim Stalowe konstrukcje specjalne II
Nazwa w języku angielskim 
Advanced steel structures II
Język prowadzenia zajęć polski
Formy zajęć
Liczba godzin w semestrze
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium Inne E-learning
Godziny kontaktowe 24 24 12
Kształcenie na odległość Tak Nie Nie Tak Nie Nie Nie
Udział wagowy w ocenie końcowej. 0,60 0,40 0
Jednostka prowadząca Katedra Mechaniki Konstrukcji
Kierownik przedmiotu dr inż. Łukasz Supeł
Realizatorzy przedmiotu dr inż. Michał Strąkowski, dr inż. Łukasz Supeł, dr hab. inż. Jacek Szafran
Wymagania wstępne 
Rejestracja na semestr II studiów stacjonarnych II go stopnia.
Przedmiotowe efekty uczenia się
  1. Student potrafi klasyfikować obciążenia, rozumie i interpretuje zasady ustalania obciążeń działających na konstrukcję, wielkości tych obciążeń i możliwych kombinacji, potrafi wybierać i argumentować sposób idealizacji odpowiedzi konstrukcji na obciążenie odpowiadający rozważanemu problemowi technicznemu (W0632A2__W01, W0632A2_W02, W0632A2_U01, W0632A2_U04).
  2. Student potrafi interpretować metody konstruowania i wymiarowania podstawowych i złożonych elementów konstrukcji budowlanych, potrafi wybrać rodzaj, geometrię układu i kształty przekrojów konstrukcji stalowej optymalnej w danej sytuacji projektowej, potrafi identyfikować i wybierać odpowiednie materiały budowlane, z uwzględnieniem technologii ich wytwarzania, trwałości i aspektów ekonomicznych (W0632A2_W01, W0632A2_W02, W0632A2_U01, W0632A2_U04).
  3. Student potrafi opisać różne warunki podparcia i sposoby obciążenia elementów złożonego układu konstrukcji (W0632A2_W01, W0632A2_W02, W0632A2_U01, W0632A2_U04).
  4. Student potrafi wybierać postanowienia norm odpowiednie do danej sytuacji projektowej, zna możliwości i ograniczenia zastosowania wybranych programów komputerowych do rozwiązania problemu, potrafi śledzić i identyfikować uwagi opiekuna zajęć, mające na celu usunięcie mankamentów tworzonego przez studenta modelu numerycznego konstrukcji (W0632A2_W01, W0632A2_W02, W0632A2_U01, W0632A2_U04, W0632A2_K01, W0632A2_K02).
Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się Zaliczenie przedmiotu odbywa się w wyniku rozmowy, w czasie której prowadzący zadaje studentowi pytania związane z tematami projektów, mające na celu weryfikację efektów kształcenia oraz kolokwium sprawdzającego umiejętność analizowania stanów granicznych konstrukcji. Projekt nr 1 – płatew z kształtownika giętego, Projekt nr 2 – belka podsuwnicowa. Egzamin podsumowujący zakres wiedzy omawianej na przedmiotach „Stalowe konstrukcje specjalne 1” i „Stalowe konstrukcje specjalne 2”.
Kierunkowe efekty uczenia się
  1. wiąże wiedzę z zakresu matematyki, fizyki i chemii ze złożonymi zagadnieniami teoretycznymi i technicznymi w zakresie budownictwa, a następnie identyfikuje, formułuje i rozwiązuje zaawansowane problemy inżynierskie oraz matematyczne
  2. stosuje projekty inżynierskie do tworzenia rozwiązań spełniających określone potrzeby z uwzględnieniem zdrowia publicznego, bezpieczeństwa i dobrostanu, a także czynników globalnych, kulturowych, społecznych, środowiskowych i ekonomicznych, stawia i bada hipotezy dotyczące prostych problemów badawczych
  3. zdobywa i stosuje nową wiedzę w miarę potrzeb, przy użyciu odpowiednich strategii uczenia się, także w zakresie zaawansowanej wiedzy specjalistycznej i naukowej
  4. krytycznie ocenia posiadaną wiedzę i umiejętności, uznaje znaczenie wiedzy oraz opinii międzynarodowych ekspertów w danej dziedzinie
Formy i warunki zaliczenia przedmiotu Student uczestniczy w zajęciach wykładowych i na zajęciach projektowych. Student uzyskuje zaliczenie zajęć projektowych uzyskuje po złożeniu i zaliczeniu dwóch projektów. Wykład zakończony jest egzaminem z przedmiotów „Stalowe konstrukcje specjalne 1” i „Stalowe konstrukcje specjalne 2”. Ocena końcowa z przedmiotu jest średnią ważoną ocen cząstkowych, z wagami projektów i egzaminu, odpowiednio: 0,30; 0,30 i 0,40.
Szczegółowe treści przedmiotu 24 godzin wykładu – treści dostępne dla studentów w wersji elektronicznej na serwerze WIKAMP. 24 godzin projektowych – szczegółowe omówienie zakresu zajęć, wyjaśnienie zapisów powiązanych norm. Wykład Charakterystyka ogólna ustrojów nośnych hal. Obciążenia. Główne układy nośne. Schematy statyczne i modele obliczeń. Stężenia hal. Przekrycia dachowe – ustroje bezpłatwiowe, płatwiowe. Stabilizacja ramy płaskiej przez przekrycie dachowe. Konstrukcje ścian. Współpraca szkieletu hali z lekką obudową z blachy fałdowej. Specyfika konstrukcji z kształtowników giętych. Doświetlenie hal, świetliki dachowe. Rodzaje suwnic stosowanych w budownictwie przemysłowym. Zasady kształtowania belek podsuwnicowych. Oddziaływania na belkę podsuwnicową. Zasady kształtowania konstrukcji głównej i stężającej budynku wyposażonego w transport poziomy. Zmęczenie materiału. Zasady kształtowania połączeń. Zasady projektowania wiat. Specyfika obciążenia i podparcia układu. Specyfika doboru fundamentu pod konstrukcje lekką. Weryfikacja stateczności elementów spawanych o zbieżnej wysokości środnika, w warunkach interakcji zginania i ściskania. Zasady projektowania postaciowych układów stężających ukierunkowanych na dobór sztywności odpowiednio do sztywności układu podpieranego. Omówienie zapisów normy AISC. Omówienie zasad projektowania wież kratowych. Projekty: Projekt konstrukcji drugorzędnej dachu z wykorzystaniem kształtowników giętych, wspartej na konstrukcji ramowej hali. Projekt jednoprzęsłowej belki podsuwnicowej połączonej z poziomym tężnikiem kratowym pasa górnego lub swobodnej na długości, bez takiego stężenia.
Literatura podstawowa 
  1. Biegus A.: Stalowe budynki halowe. Arkady 2010.
  2. Bródka J., Broniewicz M.: Projektowanie konstrukcji stalowych według Eurokodów.
  3. Polskie Wydawnictwo Techniczne 2010.
  4. Bródka J., Broniewicz M., Giżejowski M.: Kształtowniki Gięte. Poradnik projektanta. Polskie Wydawnictwo Techniczne 2006.
  5. Bródka J., Kozłowski A., Ligocki I., Łaguna J., Ślęczka L.: Projektowanie i obliczanie połączeń konstrukcji i węzłów konstrukcji stalowych. Polski Wydawnictwo Techniczne. Tom 1 2013, tom 2 2015.
  6. Giżejowski M, Ziółko J. (redakcja): Budownictwo ogólne. Tom 5. Stalowe konstrukcje budynków. Projektowanie według Eurokodów z przykładami obliczeń. Arkady 2010.
  7. Goczek J., Supeł Ł., Gajdzicki M.: Przykłady obliczeń konstrukcji stalowych. Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej 2016.
  8. Kozłowski A. (redakcja): Konstrukcje stalowe. Przykłady obliczeń według PN-EN- 1993-1. Część pierwsza. Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, 2009.
  9. Kozłowski A. (redakcja): Konstrukcje stalowe. Przykłady obliczeń według PN-EN- 1993-1. Część druga. Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, 2011.
Literatura uzupełniająca 
  1. Bogucki M., Żyburtowicz M.: Tablice do projektowania konstrukcji metalowych. Arkady, Warszawa, 2006.
Bilans godzin
Forma zajęć Liczba godzin
Wykład 24
Projekt 24
Inne 12
Samokształcenie 20
SUMA : 80
Uwagi 
Jako godziny inne rozumie się: konsultacje związane z zajęciami, godziny przeznaczone na sprawdzenie osiągnięcia przez studenta założonych efektów uczenia się (testy, egzaminy, kolokwia), ewentualnie zaproszenie gości zewnętrznych, wybitnych specjalistów z branży architektoniczno-budowlanej lub wyjścia na budowę.
Data aktualizacja karty 2024-01-11 10:39:35