Kod przedmiotu |
06 12 1952 00 |
Liczba uzyskiwanych punktów ECTS |
2 |
Nazwa przedmiotu w języku prowadzenia |
Mechanika konstrukcji II |
Nazwa przedmiotu w języku polskim |
Mechanika konstrukcji II |
Nazwa przedmiotu w języku angielskim |
Structural Mechanics II |
Język prowadzenia zajęć |
polski |
Formy zajęć |
|
Wykład |
Ćwiczenia |
Laboratorium |
Projekt |
Seminarium |
Inne |
Suma godzin w semestrze |
Godziny kontaktowe |
10 |
|
20 |
|
|
0 |
30 |
Czy e-learning |
Nie |
Nie |
Nie |
Nie |
Nie |
Nie |
|
Kryteria oceny (waga) |
0,40 |
|
0,60 |
|
|
0,00 |
|
|
Jednostka prowadząca |
Katedra Mechaniki Konstrukcji |
Kierownik przedmiotu |
dr hab. inż. Łukasz Domagalski |
Realizatorzy przedmiotu |
dr hab. inż. Łukasz Domagalski, prof. dr hab. inż. Jarosław Jędrysiak, dr inż. Szymon Langier, dr inż. Jakub Marczak, dr hab. inż. Piotr Ostrowski, dr hab. inż. Artur Wirowski |
Wymagania wstępne |
brak |
Przedmiotowe efekty uczenia się |
- Student potrafi wyznaczać częstości i postacie drgań własnych układów prętowych oraz płyt i powłok o nieskomplikowanej geometrii metodami analitycznymi oraz numerycznymi.
- Student rozumie zjawiska towarzyszące utracie stateczności płyt, takie jak obciążenie krytyczne i szerokość efektywna.
- Student ma świadomość występowania nieliniowych zjawisk w dynamice, rozumie ich uproszczone modele matematyczne i zna podstawowe metody wyznaczania rozwiązań.
|
Przypisane kierunkowe efekty uczenia się |
- wiąże wiedzę z zakresu matematyki, fizyki i chemii ze złożonymi zagadnieniami teoretycznymi i technicznymi w zakresie budownictwa, a następnie identyfikuje, formułuje i rozwiązuje zaawansowane problemy inżynierskie oraz matematyczne
- stosuje projekty inżynierskie do tworzenia rozwiązań spełniających określone potrzeby z uwzględnieniem zdrowia publicznego, bezpieczeństwa i dobrostanu, a także czynników globalnych, kulturowych, społecznych, środowiskowych i ekonomicznych, stawia i bada hipotezy dotyczące prostych problemów badawczych
- zdobywa i stosuje nową wiedzę w miarę potrzeb, przy użyciu odpowiednich strategii uczenia się, także w zakresie zaawansowanej wiedzy specjalistycznej i naukowej
- krytycznie ocenia posiadaną wiedzę i umiejętności, uznaje znaczenie wiedzy oraz opinii międzynarodowych ekspertów w danej dziedzinie
|
Treści programowe |
Drgania układów prętowych ciągłych: belek i ram. Elementy drgań płyt i powłok. Równania von Karmana dla płyt obciążonych w płaszczyźnie, równowaga płyt po przekroczeniu krytycznej wartości obciążenia. Efektywna szerokość płyty ściskanej. Nieliniowe układy dynamiczne w przyrodzie i technice. Równanie Duffinga. Drgania nieliniowe okresowe. Nieliniowe drgania wymuszone nieo-kresowe. Przebieg drgań w czasie i portret fazowy. |
Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się |
Kontrolowanie poprawności wykonania zadań projektowych.
Ocena zrozumienia zagadnień teoretycznych poprzez kolokwium wykładowe.
Ocena aktywności podczas udziału w zajęciach laboratoryjnych.
|
Formy i warunki zaliczenia przedmiotu |
Zaliczenie laboratorium: trzy arkusze obliczeniowe.
Zaliczenie wykładu: kolokwium wykładowe.
|
Szczegółowe treści przedmiotu |
WYKŁAD
Drgania układów prętowych ciągłych: belek i ram. Metody analityczne.
Elementy drgań płyt i powłok.
Równania von Karmana dla płyt obciążonych w płaszczyźnie, równowaga płyt po przekroczeniu krytycznej wartości obciążenia. Efektywna szerokość płyty ściskanej.
Nieliniowe układy dynamiczne w przyrodzie i technice. Równanie Duffinga. Drgania nieliniowe okresowe. Nieliniowe drgania wymuszone nieokresowe. Przebieg drgań w czasie i portret fazowy.
LABORATORIUM
Drgania układów prętowych ciągłych: belek i ram. Metody analityczne i numeryczne.
Stateczność pły cienkich. Obciążenie krytyczne. Równowaga pokrytyczna, szerokość efektywna płyty ściskanej.
Równanie Duffinga. Nieliniowe drgania wymuszone okresowe i nieokresowe. Przebieg drgań w czasie i portret fazowy. |
Literatura podstawowa |
- Nowacki W.: Mechanika budowli. PWN, Warszawa, 1976.
- Błaszkowiak S., Kączkowski Z.: Metoda Crossa. PWN, Warszawa, 1973.
- Timoshenko S.: Teoria płyt i powłok. Arkady, Warszawa, 1959.
- Timoshenko S., Gere M.:Teoria stateczności sprężystej. Arkady, Warszawa, 1963.
- Chia C.Y.: Nonlinear analysis of plates. McGraw-Hill, New York, 1980.
- Nowacki W.: Dynamika budowli. PWN, Warszawa, 1961.
- Kączkowski Z.: Płyty. Obliczenia statyczne. Arkady, Warszawa, 2000.
|
Literatura uzupełniająca |
- Chia C.Y.: Nonlinear analysis of plates. McGraw-Hill, New York, 1980.
- Strogatz S.: Nonlinear dynamics and chaos: with applications to physics, biology, chemistry, and engineering, Taylor & Francis Inc, 2014.
|
Przeciętne obciążenie godzinowe studenta pracą własną |
26 |
Uwagi |
brak |
Data aktualizacja karty |
2020-12-04 13:20:44 |
Przedmiot archiwalny tak/nie |
nie |